ชื่อสมุนไพร : หญ้าน้ำดับไฟ
ชื่ออื่น : หญ้าดับไฟ, บัวฮาผา
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Lindenbergia philippensis (Cham.)Benth.
ชื่อวงศ์ : SCROPHULARIACEAE
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ :
- ต้นหญ้าน้ำดับไฟ เป็นไม้ล้มลุกอายุหลายปี สูง 50-100 เซนติเมตร ลำต้นสีเขียวออกม่วง ตั้งตรง แตกกิ่งก้านมาก
- ใบหญ้าน้ำดับไฟ เดี่ยว ออกตรง กันข้าม รูปไข่ถึงรูปขอบขนาน กว้าง 1-3.5 เซนติเมตร ยาว 2-8 เซนติเมตร ปลายใบแหลม โคนใบสอบ ผิวใบด้านบนมีขนประปราย
- ดอกหญ้าน้ำดับไฟ สีเหลืองออกเป็น ช่อตั้งจากปลายกิ่ง ก้านช่อดอกมีขนนุ่ม กลีบรองดอกเชื่อมกันที่ฐาน รูปถ้วย ปลายแยกเป็น 5 แฉก กลีบดอกยาว 12-15 มิลลิเมตร ด้านนอกมีขน ปลายแยกเป็น 2 ปาก กลีบบนปากแยกเป็น 2 แฉก รูปหอก กลีบล่าง ปากโค้งงุ้มขอบแยก เป็น 3 แฉกมน ขนาด ยาวกว่ากลีบปากบน
- ผลหญ้าน้ำดับไฟ รูปไข่ป้อม กว้าง 2.5-3 มิลลิเมตร ยาว 4-5 มิลลิเมตร เมล็ดขนาดเล็กมาก รูปขอบขนาน
ส่วนที่ใช้เป็นยา : : ทั้งต้น, ราก
สรรพคุณ หญ้าน้ำดับไฟ :
- ทั้งต้น ตำผสมเหล้าพอกรักษาแผลไฟไหม้ น้ำร้อนลวก พอกฝี ลดอาการปวด ทำให้เย็นสบาย หรือพอกศีรษะเด็ก แก้หวัดคัดจมูก ปวดศีรษะ หรือตำคั้นน้ำรักษาโรคผิวหนังพุพอง แทรกกับพิมเสน ทิ้งไว้ราว 1 ชั่วโมง ช่วยดับพิษร้อนได้ดี หรือปิดแผลไฟไหม้ น้ำร้อนลวก ดับพิษปวดแสบปวดร้อน
- ราก รสเย็น แก้พิษสุนัขบ้า
ในธรรมชาติมักพบตามที่รกร้าง ชายป่าและริมทาง เป็นสมุนไพร ตำรายาไทยใช้ ต้น ตำผสมเหล้า พอกแผลไฟไหม้ น้ำร้อนลวก พอกฝี ลดอาการปวด ทำให้เย็นสบาย พอกศีรษะเด็ก แก้หวัด คัดจมูก ปวดศีรษะหรือตำคั้นน้ำทาผิวหนัง รักษาแผลพุพอง